ترک در بتن

انواع ترک ها در سازه های بتنی:

1- ترک خمشی : هنگامی رخ می دهد که مقاومت خمشی مقطع پایین بوده و تار کششی بیشترین عرض را داشته و به سمت تارهای دیگر همگرا شده و می تواند به تنهایی یا گروهی اتفاق بیفتد. این ترک در سلامت سازه تاثیر گذاشته وسریعا باید بررسی شود.

2- ترک برشی : زمانی رخ می دهد که مقاومت برشی مقطع پایین بوده و در ناحیه با برش ماکزیمم که بیش ترین عرض در میانه عمق وجود دارد، رخ می دهد وبه سمت بالا و پایین گسترش یافته و به تنهایی یا گروهی اتفاق افتاده و تاثیر زیادی در سلامتی سازه داشته و باید رسیدگی شود.

3-ترک پیچشی : در مقطع با مقاومت پیچشی پایین که عرض یکنواختی دارد اتفاق افتاده و در فرم مارپیچ و به تنهایی رخ می دهد.

4-ترک های مربوط به لغزش اتصالات میلگردها : به دلیل انقطاع سریع میلگردها زمانی که مرز کافی در اتصالات وجود ندارد،اتفاق می افتد.

5-گسترش ترک در طول تیر : به دلیل نبود تکنیک کافی حین ساخت و مشکل در قالب بندی اتفاق می افتد.

6-ترک کششی : به دلیل نبود آرماتوربندی کافی در مقطع تحت کشش و پایین بودن کیفیت بتن اتفاق می افتد.

7-ترک ستون : ترک های افقی به دلیل خوردگی آرماتورها و عدم طراحی مقطع ستون برای خمش اتفاق می افتد.ترک های اریب به دلیل درنظر نگرفتن نیروهای جانبی و پایین بودن مقاومت در تحمل بار محوری بوجود می آیند.

8-ترک های خوردگی : به دلیل خوردگی آرماتورها، عدم پوشش کافی وکیفیت پایین بتن اتفاق می افتد.

9-ترک های خمشی در دال : به دلیل نقص در طراحی تحت بارگذاری، اضافه بار در مقطع وکیفیت پایین بتن اتفاق می افتد.

10- ترک های بالای خمشی در دال : به دلیل توزیع ناکافی میلگردها و عدم امتداد کامل میلگرد اصلی اتفاق می افتد.

11- ترک های جمع شدگی در دال طره ای : به دلیل نسبت آب به سیمان بالا در بتن ،عمل آوری نامناسب و عدم مهار در گوشه ها اتفاق می افتد.

12- ترک در اثر نشست پی

ترميم ترك هاى بتن

اصولاً تعمیر ترک های بتن به شناخت عوامل بستگی دارد در غیر این صورت ممکن است پس از ترمیم مجدداً دچار ترک خوردگی شوند لذا قبل از تعمیر باید حتماً از عدم پیشروی ترک خوردگی اطمینان نمود. برخی از روشهای رایج ترمیم عبارت اند از:

تزریق رزین آپوکسی، مسیر یابی و آب بندی، بخیه زدن، افزودن میلگرد محاسباتی، حفاری و اتصال، خورانش ثقلی، و پر کردن با گروت

تزریق رزین اپوکسی به بتن

پس از بررسی مختصری از علل ایجاد ترک خوردگی، حال یکی از روشهای متداول ترمیم و مقاوم سازی یعنی روش تزریق رزین اپوکسی تحت فشار به بتن و پکر گذاری را بررسی می کنیم.

این رزین ها که در ترمیم ها استفاده می شوند از اختلاط دو جزء رزین سخت شونده و عمل آوردنده با سخت کننده تشکیل می شوند. ویژگی های منحصر بفرد این رزین ها از قبیل چسبندگی بسیار عالی، مقاومت شیمیایی در برابر اسیدها، افت کم، مقاومت در برابر رطوبت و زود سخت شوندگی باعث شده است امروزه این مواد بسیار مورد توجه قرار بگیرند.

مراحل پر کردن ترک های بتن توسط تزریق اپوکسی عبارتست از:

1) تمیز نمودن سطوح ترکهای موجود با استفاده از مواد شیمیایی مخصوص و نصب روزنه های تزریق در فواصل مشخص
2) درز بندی سطوح ترک توسط چسبهای ویژه بمنظور تحمل فشار ناشی از تزریق تا امکان نفوذ رزین اپوکسی فراهم شود.
3) تزریق رزین اپوکسی مخصوص (با چسبندگی کم و زمان گیرش مناسب و تنظیم شده) توسط پمپهای ویژه از پایین ترین روزنه
4) به محض ریزش رزین از روزنه تزریق بعدی، شیر روزنه بسته می‌شود و از روزنه بعدی ادامه عملیات تزریق انجام می‌شود. فشار اولیه تزریق معمولا 25 اتمسفر می‌باشد که در طی اجرای تزریق به تدریج فشار افزایش داده می‌شود.
5) به منظور بررسی و اطمینان از تزریق صورت گرفته و میزان نفوذ رزین اپوکسی در بتن، مغزه گیری از ترکها صورت می‌گیرد. همچنین می‌توان نمونه های بدست آمده را با استفاده از جک بارگذاری شکست و صفحه شکست مغزه را بررسی کرد