انواع روان_کننده
اسید_کربکسیلیک و نمک های آنها
۱- مونوکربکسیلیک
۲- دی_کربکسیلیک
۳-هیدروکربکسیلیک
۳_هیدروکسی کربکسیلیک (گلایکولیک ولاکتیک_اسید)
مکانیزم کلی عملکرد فوقروانکنندهها:
جدایش و پراکندن دانههای سیمان از یکدیگر به کمک نیروهای دافعه ناشی از بارهای الکتروستاتیکی است. در بتن و ملات، دانههای سیمان و سنگدانه در اثر ترکیب با آب دارای بار سطحی الکتروستاتیکی می شوند، ذرات سیمان در این حالت تمایل دارند که به یکدیگر بچسبند.
فوقروان کنندهها در زمان اختلاط، جذب سطح دانههای سیمان می شوند و به آنها بار منفی می دهند که منجر به ایجاد نیروی دافعه بین ذرات سیمان و پراکندن آنها میشوند. این اثر به نام “پخشکنندگی” شناخته می شود. مکانیزم پخشکنندگی الکتروستاتیکی علاوه بر پخش کردن دانههای سیمان، آب محبوس در لختههای سیمانی را نیز آزاد و صرف بهبود روانی مخلوط بتن می کند.