وجود شکل پذیری در همه المانهای سازه بخصوص اجزاء باربر لرزه ای می تواند ایمنی و قابلیت اطمینان سازه را افزایش دهد. به همین منظور علاوه بر ضوابط آیین نامه ای در این خصوص که خلاصه آنها در بخش قبلی مورد اشاره قرار گرفت، توصیه های زیر جهت طراحی شکل پذیر تر سازه ها انجام می شود:

•حداقل قطر آرماتورهای عرضی در تیرها و ستونها ۱۰ میلیمتر در نظر گرفته شود. .

•در قابهای خمشی با شکل پذیری متوسط هم سعی شود مجموع مقاومت خمشی تیرها بیشتر از مجموع مقاومت خمشی ستونها در هر اتصال نباشد. .

•حتی الامکان ارتفاع تیرها بیش از بعد ستون در نظر گرفته نشود. .

•استفاده از میلگردهای با حد تسلیم پایین تر و کرنش گسیختگی بالاتر موجب شکل پذیری بیشتر سازه می گردد.
بنابراین استفاده از میلگردهای S500 به مواردی که تراکم آرماتورها زیاد می باشد محدود گردد.

• عرض تیرها بین سه چهارم عرض ستون تا حداکثر عرض ستون در نظر گرفته شود.
•حتی الامکان از اتصال برون محور تیرها به ستونها پرهیز شود. .

•چنانچه ارتفاع یکی از طبقات بیش از سایر طبقات است، سعی شود با افزایش بعد ستونها یا دیوارها، سختی و مقاومت کلی طبقه به سایر طبقات نزدیک شود.

•سعی شود نسبت تقاضا به ظرفیت در المانهای مختلف باربر جانبی نزدیک به هم باشند.
•حتی الامکان با تغییر طرح سازه یا معماری از ایجاد دهانه های کوتاه قاب خمشی یا ستون کوتاه پرهیز شود. .

•در صورت وجود بازشوهای بزرگ در کف، توجه ویژه به طراحی دیافراگم صلب کف و لبه های بازشو انجام شود. .

•در صورت وجود فاصله زیاد بین اجزاء باربر جانبی در پلان، طراحی و کنترل دیافراگم صلب کف و جمع کننده ها انجام شود.

•حداکثر فواصل خاموتها در همه نقاط تیرها و ستونها، ۲۵ سانتی متر در نظر گرفته شود. . جزئیات آرماتوربندی به گونه ای در نظر گرفته شود که حتی الامکان وصله آرماتورهای طولی مجاور هم بصورت یک درمیان انجام شود.

• از جوشکاری روی آرماتورهای AIII بخصوص در مناطق بحرانی نزدیک اتصالات خودداری شود.

• از تغییر ناگهانی عرض یا ارتفاع مقطع در طول عضو بخصوص در مجاورت مناطق بحرانی خودداری شود.